Happy Ethiopian Epiphany and more...
Door: Hensie
Blijf op de hoogte en volg Henny
23 Januari 2014 | Ethiopië, Debre Zeyit
Ha lieve allemaal,
Zo er is alweer bijna een week voorbij. De tijd gaat wel echt enorm hard, vinden jullie ook niet? Ik vind het leuk en fijn om jullie reacties te horen en te lezen. Haha, dan doe ik niet voor niets;)
De eerste week zat ik nog stiekem een beetje af te tellen, maar daar heb ik nu totaal geen last meer van.
De tijd gaat zo snel en er steeds wel weer wat anders te doen en te zien. Dat is denk het voordeel van niet te veel plannen;)
Ik had beloofd om wat over de vorige week zaterdag te vertellen.
Natuurlijk moesten we eerst schilderen;) hoe kan het ook anders..
We zouden rond 13:00 uur naar de stad vertrekken, want dan ging er een auto waar we met mee konden.
De ene helft ging zwemmen en de andere gingen de stad in, naar de markt o.a. Ik behoorde tot de andere helft. Zoals afgesproken zou ik eerst nog even geld wisselen bij een van de plaatselijke banken. Dat is altijd weer een belevenis..je wordt gefullieert en de camera van Anneke moest ingeleverd worden. Ik had een bank waar de koers wat mij betreft wel wat hoger had gemogen, maar het is veel slechter geweest dus ik was best blij met 25,9 birr voor 1 euro. Reken maar uit met hoeveel geld ik heb rondgelopen over de markt en in een feestmenigte (volgt zo) als ik 240 euro gewisseld heb.
Daarna op naar de markt. Wat een bende zeg. Letterlijk hutje mutje kriskras door elkaar, alles op en in elkaar. Wel leuk om daar eens rond te neuzen, maar het hoeft zeker niet wekelijks voor mij. Ik koop dan toch maar liever een stuk prei in de ‘supermarkt’ i.p.v. op een markt waar van alles rond loopt, springt en vliegt.
Na de markt wilde we naar een feest. Er was namelijk een orthodox en protestants feest hadden we gehoord. Het zal om 15uur beginnen. Wij kwamen om 16uur bij het busstation aan, maar wat we ook zagen…helemaal niets wat op een feest leek. Typisch, vinden jullie niet? Dat gebeurt hier nou nooit..!;) Dus na wat rondgeslenterd te hebben bedachten we dat we maar naar een hotel-tuin zouden gaan om een juice te drinken. En wat schetst onze verbazing….na een half uur horen we veel gejuich en muziek…. Zou er toch een feest zijn?? Wij snel betaald en naar de weg gelopen..ja hoor..wat een volk zeg…
Het zag er letterlijk zwart van de mensen; maar dan wel de meeste met witte gewaden aan. Wij vroegen aan verschillende mensen wat het precies voor een feest was en hoe het heette. Nou de meeste wisten het niet.. tot dat we een paar knullen tegen kwamen die zeiden: We hebben geen idee, maar het is holiday en een big party…dus we hebben vrij, dat is het belangrijkste. Ik vond het een prachtig antwoord, maar eigenlijk ook wel triest. Ik moest ook even denken aan bijv. ons Pasen of Kerstfeest, wie van de Nederlanders weet daar de echte betekenis van??
Eindelijk vonden we een man die het wist..hij had namelijk een sms bericht gekregen die ochtend.. Happy Ethiopian Epiphany. Dat was het dus. (het is het feest van de 3 Koningen) Er komen dan verschillende gemeenten/kerken bij elkaar, iedereen neemt z’n eigen ‘Ark’ mee. Dat gaat gepaard met veel gedans, gejuich, zingen en …loeloeloeloeloeloe…..geluiden. Er lopen priesters en andere ‘vaders’ voor de ark uit. Ze lopen dan over rode lopers die bestrooid worden met bloemblaadjes e.d. Ik heb de Afrikanen nog zo hard zien werken…de kleden van achter snel oprollen en weer voor de voeten van de heiligen neerleggen… dat is zweten!
Wij stonden langs de kant van de weg, op een verhoging, te kijken. Al die zwarte kopjes keken op een gegeven moment meer naar de blanke mensen dan naar de Ark.. erg hé, wij stalen de show.
Daarna op naar Hans en Anita, zij hebben een staalbedrijf; daar wordt altijd gevolleybald. Erg leuk en gezellig. Daarna uit eten. Pizza. Die was echt lekker, lekkerder dan in Nederland, want ik ben eigenlijk niet zo’n pizza fan. Onder het eten viel wel 2 keer de stroom uit, dus dat werd ‘gappen bij de buurman/buurvrouw’. Dat was 1 x voordat ik m’n pizza had, en ik zat al in de rats dat ik die niet meer zou krijgen…Maar dat viel gelukkig mee.
Zondag kerk. Het was een goede dienst. Ik kon deze keer wat meer volgen van de preek. Israël (dominee) praatte duidelijk en niet al te snel. Dat is fijn.
Maandag weer verder met verven…en om 9 uur tea-time. Deze keer was er een serieuze koffie-ceremonie, met popcorn en pancakes. De koffiebonen worden eerst gestampt en daarna geroosterd en fijngestampt, dan wordt het in een (bijzonder mooi) zwart kruikje gedaan en pruttelt het met water nog een poosje. Het ruikt echt heel lekker. Het is heel erg onbeleefd om die koffie af te slaan…maar ik kan het echt niet drinken zonder ‘ziek te worden’. Ik had dus wel een soort van probleem. Ik heb het toch maar gezegd en gelukkig wilde Mulu met alle liefde thee zetten. De koffie Ceremonie was bedoeld voor een verloskundige die hier stopt met werken, omdat er nu geen werk voor hem is; omdat de bevallingen tijdelijk gestopt zijn. Ik hoop dat die weer gedaan kunnen worden als Els hier komt. Het lijkt me prachtig om dat mee te mogen maken.
We hebben op maandag een klein begin gemaakt met de laatste, aflak, verflaag. We moeten nog steeds schapen wegjagen willen we bij de achterkant kunnen schilderen..die beesten willen net als ons in de schaduw, met als gevolg soms wat stof en haren in onze mooie en verse verflaag. Verder ziet het er echt heel mooi en netjes uit. Denk dat een man het ons niet na kan doen…
Dinsdag en woensdag het laatste geel verven en daarna nog de kozijnen van ramen en deuren rood maken. Dat wordt een lekker werkje met Ethiopische kwasten.. ze zijn veel erger dan die van het Gamma-merk.
Elke dag moet ik m’n kamer even ‘stoffen’. Dat houdt in met de bezem, stoffer en blik de vloer aanvegen. Als ik dat niet dagelijks doe, ligt er na 2 dagen een zand en grindpad. Ik ben blij dat ze bij fam. Cousijnsen een stofzuiger hebben;) die mis ik hier best wel.
Ondertussen heb ik hier al een gewoonte gemaakt van bij het ontbijt thee te drinken..echte hollandse pickwick. Ik kom hier niet aan de 3 ltr zoals in Nederland.. maar ik doe mijn best. Als je hier thee besteld (de kopjes zijn super klein, denk 100cc) gaan er 3 scheppen suiker in..zo krijg je even een energie klapper;)
We bestellen wel eens melk uit de stal, en daar maken we dan een toetje, havermout of pannenkoeken-meel van. Van de week stonk die melk zo naar koeievlaai…we waren namelijk een beetje aan de late kant met bestellen, dus er ging letterlijk een emmer onder de koe en melken maar..heel apart smaakje. Zelfs de havermout proefde ernaar..er moest wel heel wat suiker in..en het viel wat zwaar op de maag. Voorlopig maar even geen havermout;)
Elke dag verbaas ik me weer over hoeveel kinderen er water komen halen bij de pomp. Er wordt elke dag zo’n 10.000 liter water gehaald door jong (!) en oud. Met of zonder ezel om te zeulen. Als ik langs kom lopen naar de kliniek, zwaaien en roepen ze altijd om het hardst.
Er is vorige week een 2-ling geboren, hun moeder was steeds voor controle bij ons in de kliniek, maar kon dus niet bij ons bevallen. Moeder en dochters zijn woensdag (de 22e ) terug gekeerd naar huis. Donderdag zijn Worku, Anneke en ik op kraamvisite geweest en tevens een ‘controle’ bezoek. We gingen er met de ‘carry’ heen, dat betekend een paar balken met wielen en zakken om op te zitten met een paard ervoor…met z’n 4-en achterop. Het was een bijzondere ervaring. We moesten naar het dorpje ‘Koftu’, dat is ongeveer een half uur met de carry. Eindelijk kwamen we aan. Even wachten op de driver, because the dogs are danger!! En ja, ik loop liever geen Rabiës op door een beet van een hondsdolle hond. Ze kregen een paar fikse klappen en wij konden doorlopen. Gelukkig had Worku de zaklamp mee genomen..wat een donker hol. Het was wel vrij hoog, eerst kom je in een portaal (de woonkamer) met hele lage bankjes (gemaakt van klei/leem) en een matras en een tafel in de hoek. Toen door een paar kleden heen naar de ‘slaapkamer’. Een bed, waar dus 5 mensen op moeten slapen, wij konden er net met z’n 3-en staan en daar waren moeder en dochters. Wat een kleine dropjes..mager maar het leek redelijk gezond. De borstvoeding was gelukkig goed op gang, en maandag komt ze op de polikliniek om de baby’s te wegen en voor controle…moet ze dus ruim 1,5 uur lopen….kunt u het zich voorstellen, door de hitte? En door de rivier? Gelukkig staat er nu niet zo veel water in, en konden we van steen naar steen overspringen..maar om dan ook nog met in ieder geval 2 kinderen op je rug te sjouwen terwijl je net bevallen bent…
Na de controles en wat uitleg gingen we naar het portaaltje en wachten daar op de beschuit met muisjes;) Je kunt namelijk niet eerder weg voordat je dat gegeten hebt! Hier heet het Markha; het is soort deeg( niet gemaakt van teff, maar het lijkt er op) met in het midden een sausje..Anneke en ik kregen een lepeltje, want onze witte handen zouden vast niet tegen die warme ‘drap’ kunnen;) Nu vond ik dat natuurlijk niet zo heel erg;) en er was ook weer een koffie-ceremonie. We moesten wel door-eten zei een buurvrouw. Ze vond dat we te langzaam aten..nu heb ik ongeveer 10 happen op, en dat vind ik echt heel veel..want zo heel smakelijk is het niet, geef mij maar de échte beschuit met muisjes!! En de koffie heb ik stiekem aan Anneke gegeven..Worku heeft maar uitgelegd dat ik daar ziek van werd.. en we moesten ook maar stoppen met de Markha, want hij is bang dat we daar ook pijn van in onze stomach kregen..ik ook eerlijk gezegd. De andere kinderen en de buren deden zich te goed aan de overgebleven Markha.
Misschien heb ik daar wel vlooien opgelopen..brr. De kleding maar gelijk in de was op 60graden gedaan! Zelf met birkenstocks en al onder de douche gestapt. Ik ben echt blij met het studentenhuis en de douche en toilet buitenom.. wat is dat een weelde zeg!! Dan maar wat padden en springhanen wegjagen!
Ik vertelde een van de verpleegkundige dat ik graag een ‘Ethiopische drum’ wilde hebben, the little one. Hij wil graag een keer mee om er een te kopen, anders moet ik veel te veel betalen zegt hij;) Het beste was zelfs dat hij hem alleen ging kopen, maar dat durft hij niet. Hij is bang dat ik de kleur niet mooi vind, dus ik moet hem vooral zelf uitzoeken. Dat is heel aardig en wordt een keer in februari vervolgt, de 11e hebben we afgesproken, want dan zijn we beide vrij, volgens het rooster dan.
Dat was weer een heel verhaal, voor dat ik het weet zit ik weer aan de 3 A-4tjes.
Veel liefs en tot de volgende keer hoop ik!
Henny
Zo er is alweer bijna een week voorbij. De tijd gaat wel echt enorm hard, vinden jullie ook niet? Ik vind het leuk en fijn om jullie reacties te horen en te lezen. Haha, dan doe ik niet voor niets;)
De eerste week zat ik nog stiekem een beetje af te tellen, maar daar heb ik nu totaal geen last meer van.
De tijd gaat zo snel en er steeds wel weer wat anders te doen en te zien. Dat is denk het voordeel van niet te veel plannen;)
Ik had beloofd om wat over de vorige week zaterdag te vertellen.
Natuurlijk moesten we eerst schilderen;) hoe kan het ook anders..
We zouden rond 13:00 uur naar de stad vertrekken, want dan ging er een auto waar we met mee konden.
De ene helft ging zwemmen en de andere gingen de stad in, naar de markt o.a. Ik behoorde tot de andere helft. Zoals afgesproken zou ik eerst nog even geld wisselen bij een van de plaatselijke banken. Dat is altijd weer een belevenis..je wordt gefullieert en de camera van Anneke moest ingeleverd worden. Ik had een bank waar de koers wat mij betreft wel wat hoger had gemogen, maar het is veel slechter geweest dus ik was best blij met 25,9 birr voor 1 euro. Reken maar uit met hoeveel geld ik heb rondgelopen over de markt en in een feestmenigte (volgt zo) als ik 240 euro gewisseld heb.
Daarna op naar de markt. Wat een bende zeg. Letterlijk hutje mutje kriskras door elkaar, alles op en in elkaar. Wel leuk om daar eens rond te neuzen, maar het hoeft zeker niet wekelijks voor mij. Ik koop dan toch maar liever een stuk prei in de ‘supermarkt’ i.p.v. op een markt waar van alles rond loopt, springt en vliegt.
Na de markt wilde we naar een feest. Er was namelijk een orthodox en protestants feest hadden we gehoord. Het zal om 15uur beginnen. Wij kwamen om 16uur bij het busstation aan, maar wat we ook zagen…helemaal niets wat op een feest leek. Typisch, vinden jullie niet? Dat gebeurt hier nou nooit..!;) Dus na wat rondgeslenterd te hebben bedachten we dat we maar naar een hotel-tuin zouden gaan om een juice te drinken. En wat schetst onze verbazing….na een half uur horen we veel gejuich en muziek…. Zou er toch een feest zijn?? Wij snel betaald en naar de weg gelopen..ja hoor..wat een volk zeg…
Het zag er letterlijk zwart van de mensen; maar dan wel de meeste met witte gewaden aan. Wij vroegen aan verschillende mensen wat het precies voor een feest was en hoe het heette. Nou de meeste wisten het niet.. tot dat we een paar knullen tegen kwamen die zeiden: We hebben geen idee, maar het is holiday en een big party…dus we hebben vrij, dat is het belangrijkste. Ik vond het een prachtig antwoord, maar eigenlijk ook wel triest. Ik moest ook even denken aan bijv. ons Pasen of Kerstfeest, wie van de Nederlanders weet daar de echte betekenis van??
Eindelijk vonden we een man die het wist..hij had namelijk een sms bericht gekregen die ochtend.. Happy Ethiopian Epiphany. Dat was het dus. (het is het feest van de 3 Koningen) Er komen dan verschillende gemeenten/kerken bij elkaar, iedereen neemt z’n eigen ‘Ark’ mee. Dat gaat gepaard met veel gedans, gejuich, zingen en …loeloeloeloeloeloe…..geluiden. Er lopen priesters en andere ‘vaders’ voor de ark uit. Ze lopen dan over rode lopers die bestrooid worden met bloemblaadjes e.d. Ik heb de Afrikanen nog zo hard zien werken…de kleden van achter snel oprollen en weer voor de voeten van de heiligen neerleggen… dat is zweten!
Wij stonden langs de kant van de weg, op een verhoging, te kijken. Al die zwarte kopjes keken op een gegeven moment meer naar de blanke mensen dan naar de Ark.. erg hé, wij stalen de show.
Daarna op naar Hans en Anita, zij hebben een staalbedrijf; daar wordt altijd gevolleybald. Erg leuk en gezellig. Daarna uit eten. Pizza. Die was echt lekker, lekkerder dan in Nederland, want ik ben eigenlijk niet zo’n pizza fan. Onder het eten viel wel 2 keer de stroom uit, dus dat werd ‘gappen bij de buurman/buurvrouw’. Dat was 1 x voordat ik m’n pizza had, en ik zat al in de rats dat ik die niet meer zou krijgen…Maar dat viel gelukkig mee.
Zondag kerk. Het was een goede dienst. Ik kon deze keer wat meer volgen van de preek. Israël (dominee) praatte duidelijk en niet al te snel. Dat is fijn.
Maandag weer verder met verven…en om 9 uur tea-time. Deze keer was er een serieuze koffie-ceremonie, met popcorn en pancakes. De koffiebonen worden eerst gestampt en daarna geroosterd en fijngestampt, dan wordt het in een (bijzonder mooi) zwart kruikje gedaan en pruttelt het met water nog een poosje. Het ruikt echt heel lekker. Het is heel erg onbeleefd om die koffie af te slaan…maar ik kan het echt niet drinken zonder ‘ziek te worden’. Ik had dus wel een soort van probleem. Ik heb het toch maar gezegd en gelukkig wilde Mulu met alle liefde thee zetten. De koffie Ceremonie was bedoeld voor een verloskundige die hier stopt met werken, omdat er nu geen werk voor hem is; omdat de bevallingen tijdelijk gestopt zijn. Ik hoop dat die weer gedaan kunnen worden als Els hier komt. Het lijkt me prachtig om dat mee te mogen maken.
We hebben op maandag een klein begin gemaakt met de laatste, aflak, verflaag. We moeten nog steeds schapen wegjagen willen we bij de achterkant kunnen schilderen..die beesten willen net als ons in de schaduw, met als gevolg soms wat stof en haren in onze mooie en verse verflaag. Verder ziet het er echt heel mooi en netjes uit. Denk dat een man het ons niet na kan doen…
Dinsdag en woensdag het laatste geel verven en daarna nog de kozijnen van ramen en deuren rood maken. Dat wordt een lekker werkje met Ethiopische kwasten.. ze zijn veel erger dan die van het Gamma-merk.
Elke dag moet ik m’n kamer even ‘stoffen’. Dat houdt in met de bezem, stoffer en blik de vloer aanvegen. Als ik dat niet dagelijks doe, ligt er na 2 dagen een zand en grindpad. Ik ben blij dat ze bij fam. Cousijnsen een stofzuiger hebben;) die mis ik hier best wel.
Ondertussen heb ik hier al een gewoonte gemaakt van bij het ontbijt thee te drinken..echte hollandse pickwick. Ik kom hier niet aan de 3 ltr zoals in Nederland.. maar ik doe mijn best. Als je hier thee besteld (de kopjes zijn super klein, denk 100cc) gaan er 3 scheppen suiker in..zo krijg je even een energie klapper;)
We bestellen wel eens melk uit de stal, en daar maken we dan een toetje, havermout of pannenkoeken-meel van. Van de week stonk die melk zo naar koeievlaai…we waren namelijk een beetje aan de late kant met bestellen, dus er ging letterlijk een emmer onder de koe en melken maar..heel apart smaakje. Zelfs de havermout proefde ernaar..er moest wel heel wat suiker in..en het viel wat zwaar op de maag. Voorlopig maar even geen havermout;)
Elke dag verbaas ik me weer over hoeveel kinderen er water komen halen bij de pomp. Er wordt elke dag zo’n 10.000 liter water gehaald door jong (!) en oud. Met of zonder ezel om te zeulen. Als ik langs kom lopen naar de kliniek, zwaaien en roepen ze altijd om het hardst.
Er is vorige week een 2-ling geboren, hun moeder was steeds voor controle bij ons in de kliniek, maar kon dus niet bij ons bevallen. Moeder en dochters zijn woensdag (de 22e ) terug gekeerd naar huis. Donderdag zijn Worku, Anneke en ik op kraamvisite geweest en tevens een ‘controle’ bezoek. We gingen er met de ‘carry’ heen, dat betekend een paar balken met wielen en zakken om op te zitten met een paard ervoor…met z’n 4-en achterop. Het was een bijzondere ervaring. We moesten naar het dorpje ‘Koftu’, dat is ongeveer een half uur met de carry. Eindelijk kwamen we aan. Even wachten op de driver, because the dogs are danger!! En ja, ik loop liever geen Rabiës op door een beet van een hondsdolle hond. Ze kregen een paar fikse klappen en wij konden doorlopen. Gelukkig had Worku de zaklamp mee genomen..wat een donker hol. Het was wel vrij hoog, eerst kom je in een portaal (de woonkamer) met hele lage bankjes (gemaakt van klei/leem) en een matras en een tafel in de hoek. Toen door een paar kleden heen naar de ‘slaapkamer’. Een bed, waar dus 5 mensen op moeten slapen, wij konden er net met z’n 3-en staan en daar waren moeder en dochters. Wat een kleine dropjes..mager maar het leek redelijk gezond. De borstvoeding was gelukkig goed op gang, en maandag komt ze op de polikliniek om de baby’s te wegen en voor controle…moet ze dus ruim 1,5 uur lopen….kunt u het zich voorstellen, door de hitte? En door de rivier? Gelukkig staat er nu niet zo veel water in, en konden we van steen naar steen overspringen..maar om dan ook nog met in ieder geval 2 kinderen op je rug te sjouwen terwijl je net bevallen bent…
Na de controles en wat uitleg gingen we naar het portaaltje en wachten daar op de beschuit met muisjes;) Je kunt namelijk niet eerder weg voordat je dat gegeten hebt! Hier heet het Markha; het is soort deeg( niet gemaakt van teff, maar het lijkt er op) met in het midden een sausje..Anneke en ik kregen een lepeltje, want onze witte handen zouden vast niet tegen die warme ‘drap’ kunnen;) Nu vond ik dat natuurlijk niet zo heel erg;) en er was ook weer een koffie-ceremonie. We moesten wel door-eten zei een buurvrouw. Ze vond dat we te langzaam aten..nu heb ik ongeveer 10 happen op, en dat vind ik echt heel veel..want zo heel smakelijk is het niet, geef mij maar de échte beschuit met muisjes!! En de koffie heb ik stiekem aan Anneke gegeven..Worku heeft maar uitgelegd dat ik daar ziek van werd.. en we moesten ook maar stoppen met de Markha, want hij is bang dat we daar ook pijn van in onze stomach kregen..ik ook eerlijk gezegd. De andere kinderen en de buren deden zich te goed aan de overgebleven Markha.
Misschien heb ik daar wel vlooien opgelopen..brr. De kleding maar gelijk in de was op 60graden gedaan! Zelf met birkenstocks en al onder de douche gestapt. Ik ben echt blij met het studentenhuis en de douche en toilet buitenom.. wat is dat een weelde zeg!! Dan maar wat padden en springhanen wegjagen!
Ik vertelde een van de verpleegkundige dat ik graag een ‘Ethiopische drum’ wilde hebben, the little one. Hij wil graag een keer mee om er een te kopen, anders moet ik veel te veel betalen zegt hij;) Het beste was zelfs dat hij hem alleen ging kopen, maar dat durft hij niet. Hij is bang dat ik de kleur niet mooi vind, dus ik moet hem vooral zelf uitzoeken. Dat is heel aardig en wordt een keer in februari vervolgt, de 11e hebben we afgesproken, want dan zijn we beide vrij, volgens het rooster dan.
Dat was weer een heel verhaal, voor dat ik het weet zit ik weer aan de 3 A-4tjes.
Veel liefs en tot de volgende keer hoop ik!
Henny
-
23 Januari 2014 - 20:24
Jan En Wilma:
Ha Henny,
Je maakt daar wel iets meer mee in de week dan hier.
Als jou was trok een paar centen uit me zak en gaf die aan een ethiopieer en liet hem lekker schilderen, onze bewondering. je pa hoeft in ieder geval niet meer op je te rekenen om te schildere :-).
Waarneer komt die Els nu dat je het kliniek in kan?
Succes met de laaste kwast streken, doe kalmaan en voorzichtig
Denken aan je,
xxxgroetjes Janwil Ros Juultje -
24 Januari 2014 - 01:46
AenA:
ha lieve zus,
wat een belevenissen op een rij..
11 februari kan ik goed onthouden want dan hoop ik mn trouwjurk te gaan passen, voor het eerst dus ben heel benieuwd hoe het word, kan natuurlijk niet vertellen hoe het precies is, maar dat komt nog wel x :)
zus we denken aan je en bidden je een goede tijd toe.
liefs Anton en Arenda -
24 Januari 2014 - 14:26
Aart En Corry:
Lieve Henny
Wat een fijn lang verslag weer! Maar wat een armoe he?!
Fijn dat je D.V volgende week in de kliniek aan de gang kan gaan.
Wat zul je het kwasten missen...
we kijken alweer uit naar de volgende mail..
Dikke barneveldse kus van aart en corry en de kinders! -
24 Januari 2014 - 17:30
Pa,Ma En Jo:
Lieve Henny,
Onze bewondering stijgt met de dag!! Hierin kun je zien dat je een echte doorzetter bent! We genieten van je verslagen en hopen dit te blijven doen..
Fijn dat we verder contact kunnen blijven houden met mail en tel.
Want we missen onze bufke wel..
veel liefs van Grootvaderserf!!
-
24 Januari 2014 - 19:58
Karin:
Hey Henny,
erg leuk om al je ervaringen te lezen. Waarschijnlijk heb je nog veel meer te vertellen.... fijn dat je ook de mogelijkheden hebt om t online te plaatsen en af en toe te appen.
Ik kan me amper voorstellen hoe het er daar uit ziet en wat je allemaal beleeft!
Wij missen je wel hier op de zaak, daar gaat alles gewoon door natuurlijk. Maar durf nu niet meet te mopperen over onzinnige zaken want wij hebben niks te klagen nadat je dit leest.
Hoe vond je je boekje die jevan ons hebt gekregen? Gaf vast wel afleiding onderweg...
lieve henny, hou je taai en leuk om je verhalen te lezen dusse ga zo door!
Groetjes Karin -
26 Januari 2014 - 11:42
Hilda:
Hoi Henny! Nou, ik heb het gevonden en gelezen! Wat een verhalwn en belevenissen, maar bovenal wat een ervaringen! Pas dan besef je pas hoe goed we het hier hebben en hoe rijk we eigenlijk zijn! Maar juist die omdtandighefen leren ons hoe klein we zijn en van Wie we het mogen verwachten'Hoop dst je vandaag de dienst goed heb kunnen volgen en wens je van harte nog een fijne en gezegende tijd toe! Liefs Hilda -
26 Januari 2014 - 23:35
Joan:
Lieve Henny,
Wat een verhaal toch weer en wat maak je daar veel mee . Inmiddels misschien klaar met verven
zou fijn zijn. Ik hoop voor je dat je dan je verpleegsters uniform aan kan doen en je eigen
werk kan gaan beginnen.
Voor de nieuwe week wens ik jou veel succes en werkplezier .
Volgende week ga ik met gezonde nieuwsgierigheid jouw verslag lezen over je ervaringen,
daar leer ik zelf ook wat van.
Dag Zonnebloem liefs en dikke kus
Joan
-
27 Januari 2014 - 19:41
Annemien:
Ha Henny!
ik heb al je verslagen achter elkaar gelezen! ik zie het helemaal voor me......wel wat anders dan de ZGV en omgeving:)
Hoop dat je deze week aan de slag kan in de kliniek, daar ben je tenslotte voor gekomen.
heel veel plezier en zo te lezen gaat dat al helemaal goed!
groeten Annemien -
29 Januari 2014 - 22:47
Erna:
Dag Henny!
'k Kon je eerst niet vinden op 'waar ben jij.nu', maar gelukkig is het nu gelukt met hulp van collega's en google. Prachtig om je verslagen te lezen. Je hebt echt schrijftalent hoor!
Wat een andere wereld. Wat een contrast met hoe we in Ned. leven en werken en dat we onze luxe allemaal maar zo gewoon vinden..
Dapper hoor hoe je met al dat ongedierte 'omgaat'. Lijkt me toch wat ongemakkelijk liggen met e.e.a in dezelfde kamer..
Ik wens je alle goeds toe Henny! Succes ook straks in de kliniek. Zal mogelijk ook best confronterend zijn om dat allemaal te zien en mee te maken. Maar ook bijzondere en mooie ervaringen die je opdoet.
veel liefs en hartelijke groet!
Erna
(ps. voor ons (nu nog) geen avontuur..) -
31 Januari 2014 - 03:40
Hilda:
Hey Hensie!! Terwijl Dinja en ik in de nachtdienst zitten, waren we even benieuwd of je alweer een nieuw verhaal had geschreven.. We hebben het redelijk rustig t.n.t, liggen vol, dus opnames kunnen er niet meer in. Alleen een wat onrustige dame waar Dinja heeeeeeeeeel vrolijk van wordt:) Gisteravond hebben we het personeelsfeestje gehad ter ere van een aantal jubilarissen en Saskia die afscheid nam. Ik kon er zelf helaas niet bij zijn, aangezien Thomas af heeft gezwommen (wat natuurlijk ook een feest was!!). Janneke had een barbequeworkshop geregeld en wat ik van Dinja begreep was het erg gezellig! Maar natuurlijk wel een lege plek...,want jouw stem kwam hebben ze niet gehoord! Goed, leuk om zo ff te kunnen 'kletsen', ik zou zeggen...tot de volgende keer maar weer, groetjes van de Gelderse Vallei!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
